Op eene goeie morgen lekker vroeg vertrokken, lichte rijm schup in de koffer. Een eik waar eens mijn oog op gevallen is en die ik niet kan vergeten. Flink gebeiteld, uitgraven de penwortel speelt mij parten. Maar ik zal hem hebben. Terug thuis laat ik hem in een wachtbed van zand tot de lente verder aanbreekt. Ondertussen bijna een jaartje verder is alles goed gegaan.
Hij heeft nooit geen last gehad van zijn verpotting, altijd goed gegroeid. Eerst in de serre tot hij fatsoenlijk begon uit te lopen, daarna een schaduwrijk open plaatsje in de tuin.
Bemesting ook langzaam opgebouwd, in mondjesmaat eerst reactie afwachten alvorens bij te geven. Hier spreek ik dan van minimum twee weken wachten.
De eerste bemesting zijn dan mestbollen abrakas hier en daar aan de buitenkant van de pot, max. tien op eene pot als deze. Die dingen steek je dan voor de helft in de grond. Als ze beginnen te schimmelen moet je opletten op de groei van de boom, blijft deze fris groen dan kan eventueel bijgegeven worden. In dit geval kon verder gegaan worden met chemische mest, blauwe korrel. Dit is een vrij krachtige dus oppassen geblazen. Een beetje strooien over de pot, een half handje vol. Afwachten, paar weken, nog een half handje, zo door de zomer tot half augustus en dan overschakelen op een meer kalium rijke compositie om af te harden.
Hiernaast worden ook nog vloeibare mest gebruikt maar daar heb ik het over in een volgende post.
In de zomer is hem dan een keertje licht gesnoeid geweest, hier en daar een paar wonden verzorgt.
Nu heb ik hem beter onder handen genomen. De grote snoei wonden bewerkt, taps afgefreesd en met een entmes gesneden zodat er een mooie overgang naar de nieuwe twijgen ontstaat. Die buigzame twijgen bedraad en vorm gegeven.
Van de typische eindknoppen van eik heb ik de middelste sterke verwijdert.
Wat nog verbeterd moet worden in de toekomst zijn de dubbele top, die heb ik nog even in beraad gelaten omdat ik vorig jaar de andere kant mooier vond. Hij mag ook nog wat korter. En nog een groot gat in de rechterkant van de boom. Het aller onderste takske zal der ook nog wel uitgaan, nu is het nog even leuk.
vlak na uitgraven in de winter
boven net voor en onder net na oppotting.
schoon blaadje in de lente, dat belooft!
in de late zomer.
herfst.
foto van de werkplaats.
net voor de laatste werken.
eerst het blad eraf om een goed overzicht te hebben.
zozie ziezo kan weer lekker op adem komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten